เนื้อหานี้ เหมาะสำหรับผู้ไม่อ่าน วันหนึง มี 24ชั่วโมง เบียร์หนึ่งถาดก็มี 24กระป๋อง เหมือนกัน
มันคงไม่ไชเรืองบังเอิญใช้ไหมคับ คุณผู้ชม
เอาล่ะ มาเริ่มต้นเรื่องกันเลย เอ่ะเดียวก่อนๆ...
ยังไม่ขอเข้าเรื่องดีกว่า เพราะเรื่องทีผมจะเล่า ชื่อก็บอก ขีดๆเขียนๆ ยาวไปๆๆ อิอิ
คนเรามักจะเป็นอย่างนี้บ่อยๆ
เวลามีสติแต่ขาดสตางค์ แต่เวลามีสตางค์มักขาดสติ ตลอดปวดร้าวสิ้นดีฮ่าาา
ผมเชื่อว่าทุกคนมีความหวั้ง และมีความฝัน สองอย่างนี้ผมไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่ามันมาอยู่ในสมอง
ของเราตั้งแต่ตอนไหน พอคิดๆ อ่าว เรามีความหวั้ง ความฝัน อยุในหัวเราแล้ว "ดีเลย"
ก็ยังสั้งสัยเหมือนกันเราไปจดจำได้เรือง นี้มาจากต้นเหตุไหน ส่งสัยพระเจ้า คงใส่ความคิดเรื่องนี้ให้เราไว้ก่อนแล้ว
พอไปเจอต้นเหตุทีเรารุ้สึก ชอบอยากทำ อยากเป็นแบบนั้น
ก็ เกิดปฎิกิริยาต่อร่างกายและสมอง อย่างฉับพัน เกิดการต่อสู้ชีวิต ฝ่าฟันอุปสรรค์ปัญหาต่างๆนาๆ เพื่อจะไปให้ถึงจุด มุงหมายสูงสุดของชีวิต
เรามาถึงจุดๆนี้ ตั้งแต่เมื่อไร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น